Blog #3
In de ander ontmoet je jezelf
Waar mensen zijn, zijn verschillende ideeën (lees overtuigingen) hoe ‘iets’ kan zijn.
Miscommunicatie ontstaat wanneer de een de ander niet hoort en die ene daar vervolgens weer iets van vindt. Veel mensen kennen de situatie dat je je irriteert aan een ander. Of misschien ben je teleurgesteld of verdrietig. Zonder bewust(te)zijn is het makkelijk om de ander de ‘schuld’ daarvan te geven.
Echter, dat je je irriteert of daar iets van vindt zegt iets over jezelf en niet over de ander. Nu kan het zijn dat die ene persoon jou iets kwalijk neemt, echter hoef jij als de ‘ander’ dit alleen maar te ontvangen. Het door je heen te laten gaan.
Is dit makkelijk? Nee. Vind jij daar vervolgens ook weer wat van? Ja! Over wie zegt dat dan weer wat? Juist, jezelf.
Dit wetende kun je dit zien als goed nieuws of slecht nieuws. Laten we beginnen met het goede nieuws. Jij en alleen jij hebt invloed op je eigen energie (en dus op je boosheid, je verdriet of teleurstelling) En dan nu het slechte nieuws: Jij en alleen jij hebt invloed op je eigen energie.
Dit maakt dat je iets of iemand anders niet verantwoordelijk kunt stellen. Voor de een is dit gesneden koek, voor de ander is dit een eye-opener.
Je ziet in de buitenwereld wat gebeuren en je maakt associaties en labels die je lang geleden gemaakt hebt en deze herhaal je (dit noem je ook wel je overtuigings systeem). Echter, op een gegeven moment kom je klem. En ga je herkennen dat je hart wat anders zegt. De omgeving gaat jouw reflecteren dat -dat wat je hebt geloofd- jou in de weg staat om helemaal vrij te zijn.
Alles wat jouw daarin raakt is jouw verantwoordelijkheid. Is er een irritatie, dan zit er een non-acceptatie in jou, die jou belemmert om volledig jezelf te zijn of in ieder geval vrije doorgang te geven aan dat wat gemanifesteerd wil worden door jou heen.
Voor mezelf een continue proces, want ook ik ben niet vrij van spiegelingen…Dit betekent dat naar binnen keren voor mij een dagelijks ritueel is. Dit hoeft maar 5 minuten per keer te zijn, bij voorkeur juist op de momenten dat ik getriggerd wordt. Ja, dit vraagt om bewust ZIJN. En het ritueel is misschien nog wel ondergeschikt aan het bewustZIJN zelf. Dit vraagt awareness. Niets meer, niets minder.
Wat mij helpt in deze is het zien van de triggers en ze ook benoemen. Er te laten zijn. Zodra ik deze gevoelens en emoties de ruimte geef stroomt het makkelijker door mij heen. En kan het daarna oplossen, alsof het oplost in het Universum. Het is voor mij dus geen emotie, gevoel of gedachte die ‘opgelost’ moet worden, maar die door mij heen oplost.
Hoe ga jij om met je spiegelingen? Wat helpt jou daarin of wat juist niet? Remember, niets is goed of fout. Laat je het me weten? Ik ben benieuwd!
