Echter, dat je je irriteert of daar iets van vindt zegt iets over jezelf en niet over de ander. Nu kan het zijn dat die ene persoon jou iets kwalijk neemt, echter hoef jij als de ‘ander’ dit alleen maar te ontvangen. Het door je heen te laten gaan.

Is dit makkelijk? Nee. Vind jij daar vervolgens ook weer wat van? Ja! Over wie zegt dat dan weer wat? Juist, jezelf.

Dit wetende kun je dit zien als goed nieuws of slecht nieuws. Laten we beginnen met het goede nieuws. Jij en alleen jij hebt invloed op je eigen energie (en dus op je boosheid, je verdriet of teleurstelling) En dan nu het slechte nieuws: Jij en alleen jij hebt invloed op je eigen energie.

Dit maakt dat je iets of iemand anders niet verantwoordelijk kunt stellen. Voor de een is dit gesneden koek, voor de ander is dit een eye-opener.

Je ziet in de buitenwereld wat gebeuren en je maakt associaties en labels die je lang geleden gemaakt hebt en deze herhaal je (dit noem je ook wel je overtuigings systeem). Echter, op een gegeven moment kom je klem. En ga je herkennen dat je hart wat anders zegt. De omgeving gaat jouw reflecteren dat -dat wat je hebt geloofd- jou in de weg staat om helemaal vrij te zijn.

Alles wat jouw daarin raakt is jouw verantwoordelijkheid. Is er een irritatie, dan zit er een non-acceptatie in jou, die jou belemmert om volledig jezelf te zijn of in ieder geval vrije doorgang te geven aan dat wat gemanifesteerd wil worden door jou heen.

Voor mezelf een continue proces, want ook ik ben niet vrij van spiegelingen…Dit betekent dat naar binnen keren voor mij een dagelijks ritueel is. Dit hoeft maar 5 minuten per keer te zijn, bij voorkeur juist op de momenten dat ik getriggerd wordt. Ja, dit vraagt om bewust ZIJN. En het ritueel is misschien nog wel ondergeschikt aan het bewustZIJN zelf. Dit vraagt awareness. Niets meer, niets minder.

Wat mij helpt in deze is het zien van de triggers en ze ook benoemen. Er te laten zijn. Zodra ik deze gevoelens en emoties de ruimte geef stroomt het makkelijker door mij heen. En kan het daarna oplossen, alsof het oplost in het Universum. Het is voor mij dus geen emotie, gevoel of gedachte die ‘opgelost’ moet worden, maar die door mij heen oplost.

Hoe ga jij om met je spiegelingen? Wat helpt jou daarin of wat juist niet? Remember, niets is goed of fout. Laat je het me weten? Ik ben benieuwd!

We hebben allemaal ‘onze’ waarheid. Je verschilt hooguit van inzicht. En dat is maar goed ook, anders is het ook maar zo saai, niet? Juist het feit dat je verschilt van elkaar geeft ruimte. Ongekende mogelijkheden en bovenal vrijheid.

Ik geloof in vrijheid voor ieder individu. Dat je in wezen al vrij bent, ook al voelt dat niet altijd zo. Er is dus een verschil tussen vrij zijn en je vrij voelen. Vrijheid is datgene doen wat je zelf wilt. Ik geloof erin, hoe vrijer jezelf bent, hoe meer vrijheid je de ander gunt. Vrijheid blijheid!

De definitie van vrijheid via Wikipedia:

“Vrijheid is de mogelijkheid om naar eigen wil te handelen. In maatschappelijke zin behelst het de mogelijkheid van groepen en individuen om deel te nemen aan het maatschappelijke, economische en politieke verkeer. In de moderne tijd is het een van de belangrijkste maatschappelijke waarden geworden, met een groot aantal verschillende interpretaties.” 

• Vrijheid is voor mij mijn eigen weg gaan.

   

• Vrijheid is voor mij ervoor kiezen tijd en aandacht te besteden aan dat waar ik blij van wordt.

   

• Vrijheid is voor mij nieuwsgierig mogen zijn. Eenzelfde situatie is voor geen mens hetzelfde.

   

• Vrijheid is voor mij de mogelijkheid om de natuur in de gaan.

   

• Vrijheid is voor mij ook ervoor durven kiezen iets, iemand of een situatie te laten gaan, omdat het (te) veel energie kost.

   

• Vrijheid is voor mij mijn leven als ondernemer.

   

• Vrijheid is voor mij elkaar de ruimte geven.

   

• Vrijheid is voor mij op vakantie gaan en zien waar ik uitkom.

   

• Vrijheid is voor mij opgaan in de tijd.

Ik ben benieuwd, wat is vrijheid voor jou?

Dokter Juriaan heeft hier in zijn boek “Van klacht als kans” mooie termen voor: “liefdeskinderen” en “waarheidskinderen”. Voor kinderen, maar eigenlijk mensen in het algemeen, zijn er twee dingen belangrijk: verbinding en authenticiteit. Liefdeskinderen willen koste wat het kost de verbinding met de ouder behouden. Waarheidskinderen hebben de angst zichzelf te verliezen en kiezen voor authenticiteit.

Je heb beide ‘kinderen’ in je. Maar één heeft de voorkeur. Het is interessant om te kijken welk van de twee jij van nature bent. In je volwassen leven is het de kunst om beide aspecten, dus verbinding en authenticiteit, met elkaar te verenigen in jezelf en daarmee in het contact met de ander.

Om als volwassene goed voor jezelf te zorgen (dus ook voor je eigen innerlijke kind) heb je het recht, en is het zelfs een plicht, om datgene te doen wat op de langere termijn goed voor je is. Je handelt dan niet uit angst of pijn, maar in dienst van het leven. De vijf rechten heeft Susanne Hühn mooi beschreven in haar boek “De Innerlijke Volwassene – Groeien in zelfbewustzijn, zelfbeschikking en kracht”

 Je hebt als volwassene het recht om:

1. ‘Nee’ te zeggen tegen dingen die je niet bevallen;
2. ‘Ja’ te zeggen tegen dingen die voor jou zinvol en waardevol zijn;
3. Te handelen vanuit je diepste waarheid, of anderen dat nou leuk vinden of niet;
4. De gevolgen van al je beslissingen te dragen;
5. De verantwoordelijkheid te nemen voor jezelf en je leven en te doen wat je voedt en beschermt.

Je bent dienstbaar aan jezelf, de ander en op termijn aan de wereld als je deze rechten of liever gezegd plichten naleeft. Dit is natuurlijk niet altijd even makkelijk. Het vraagt moed, iedere dag opnieuw, maar daarmee ben je dienstbaar aan het leven.

Als je niet goed je grenzen kunt aangeven en je dus niet goed voor jezelf zorgt, heeft dit z’n weerslag op je immuunsysteem.

Ik ben benieuwd: hoe goed zorg jij voor jezelf? En hoe doe je dit?